Ἡ ριζική ἀνακαίνιση τοῦ 1ου μειονοτικοῦ σχολείου Κομοτηνῆς (Ἰδαδιέ), σέ χρόνο ρεκόρ καί μέ κόστος πρωτοφανῶς χαμηλό ἦταν μιά μεγάλη προσφορά τῆς νέας Διαχειριστικῆς Ἐπιτροπῆς τῶν Βακουφίων πού ἀνέλαβε πρό μηνῶν. Σοβάδες 8.000 τ.μ., βάψιμο 10.000 τ.μ., ἀνάδειξη ἀρχιτεκτονικῶν στοιχείων, ἠλεκτρολογικές ἐγκαταστάσεις, ἐξοπλισμός αἰθουσῶν διδασκαλίας, κερα-μίδια σέ βοηθητικούς χώρους, καθαρισμός τῆς αὐλῆς κτλ, ὅλα ἔγιναν μέσα σέ λίγους μῆνες καί μόλις μέ 68.000 εὐρώ. Γιά μιά σύγκριση ἀναφέρουμε ὅτι τό 1997 μόνο τό βάψιμο εἶχε κοστίσει κοντά στά μισά ἀπό τά παραπάνω χρήματα!
Σέ πεῖσμα λοιπόν ὅσων θεωροῦσαν πώς οἱ διορισμένες ἐπιτροπές δέν μποροῦν νά λειτουργήσουν ἐπωφελῶς γιά τήν μειονοτική περιουσία καί κοινωνία, τό ἔργο τοῦ Σελήμ Ἰσά ἀρχίζει νά διακρίνεται καί νά καρπίζει. Τό τί σημαίνει αὐτό γιά τό κλῖμα στήν περιοχή καί γιά τήν εἰκόνα τῆς ἑλληνικῆς πολιτείας στά μάτια τῶν μειονοτικῶν πολιτῶν εἶναι εὐνόητο. Δέν εἶναι μόνο οἱ ἐργασίες πού ὁλοκληρώθηκαν σέ τρία μειονοτικά σχολεῖα καί σέ δύο τεμένη ἀλλά καί ἡ παράλληλη ἐξυπηρέτηση τῶν ὑποχρεώσεων τῆς Διαχειριστικῆς πρός τόν Δῆμο Κομοτηνῆς καί στό Κτηματολόγιο – γιά πρώτη φορά μετά ἀπό δεκαετίες! Χρέη συσσωρευμένα ἐπί σειρά ἐτῶν, πού δέν ἐξυπηρετοῦνταν μέ τό σκεπτικό «τί θά μᾶς κάνουν; θά φοβηθοῦν τόν θόρυβο» καί πού κατέληγαν σέ τσέπες ἐπιτήδειων, ἀμφότερων τῶν θρησκευμάτων. Ἡ θητεία τοῦ Σελήμ εἶναι ἤδη μιά τομή στήν τοπική ἱστορία καί ἄν δέν προκύψει κάποιο ἐμπόδιο ἔξωθεν (δηλαδή …Ἀθήνηθεν) θά ἀφήσει ἐποχή.