ypepthΜεταρρυθμίσεις, αλλαγές, καταργήσεις, συγχωνεύσεις κλπ. είναι λέξεις και έννοιες που ταλαιπώρησαν την ελληνική κοινωνία και ειδικότερα τον χώρο της Παιδείας, ιδιαιτέρως τα τελευταία 5-6 χρόνια. Όπως συνήθως, οι μνημονιακές – κατοχικές (συγ)κυβερνήσεις έμαθαν κι αυτές να κουρεύουν στου κασίδη το κεφάλι. Επικαλούμενες το «εθνικό συμφέρον» και τις διαταγές της τρόικας, τα έκαναν μπάχαλο, όπου πάτησαν το πόδι τους. Πόσο σίγουρο είναι ότι τα φαινόμενα αυτά δεν θα επαναληφθούν; Καθόλου. Γιαυτό ας ετοιμάσουμε κάποιες ιδέες και προτάσεις οι οποίες πιστεύουμε ότι αν υιοθετηθούν από τη νέα συγκυβέρνηση κάτι ωφέλιμο θα προκύψει.


Κάποια χρονική στιγμή, οι σοφοί εγκέφαλοι οι προερχόμενοι κυρίως από την Εσπερία, θεώρησαν καλό να εφαρμόσουν και στη χώρα μας την περιφερειακή οργάνωση του κράτους. Έτσι στην αρχή, στη δεκαετία του ’80, ιδρύθηκαν οι 13 διοικητικές Περιφέρειες της χώρας με επικεφαλής διορισμένο Γ. Γραμματέα ή Περιφερειάρχη. Ακολούθησε αργά ή γρήγορα η περιφερειοποίηση σχεδόν όλων των δομών του κράτους, σύμφωνα με το προηγούμενο μοντέλο. Δηλαδή με επικεφαλής κυβερνητικό Επίτροπο (Γενικό Γραμματέα, Περιφερειακό Δ/ντή, Διευθυντή ή όποιο άλλο όνομα εφεύρισκε η αθηναϊκή μικροπολιτική κουτοπονηριά). Τι πέτυχε το αθηναϊκό γραφειοκρατικό κομματικό κατεστημένο; Να φαίνεται εκσυγχρονισμένο, σύμφωνα με το νέο «ευρωπαϊκό πνεύμα» και ταυτόχρονα να κάνει κουμάντο σε όλα και όλους, αφού οι Περιφερειακές δομές είναι αποκέντρωση – μαϊμού, καθώς υπάγονται ιεραρχικά στο καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο και δεν έχουν ανεξαρτησία κινήσεων. Είναι δηλαδή μία επιπλέον δομή κρατικής οργάνωσης, κάτι σαν μεσάζων (με την πασοκική έννοια του όρου) δηλαδή, ανάμεσα στο κέντρο και στην αντίστοιχη υπηρεσία του νομού.
Εδώ βρήκαν καταφύγιο – ως επικεφαλής – αποτυχημένοι βουλευτές, παλιοί Νομάρχες και Δήμαρχοι και κομματάνθρωποι, πρώην κυβερνητικοί συνδικαλιστές. Ακόμη και η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση που ξεκίνησε το 2010, ομοιάζει στο παραπάνω μοντέλο και επιπλέον έχει ως ελέγχουσα δομή, την Αποκεντρωμένη Διοίκηση, άλλη μία δομή επιπλέον. Έλεος! Κι αν σ’ όλα αυτά προσθέσουμε και τις δεκάδες των δήθεν Ανεξάρτητων Αρχών και τις εκατοντάδες (ή και χιλιάδες ΜΚΟ), που όλοι ως γνωστόν σιτίζονται από το «Πρυτανείο», από τον κασίδη δηλαδή που θέλουν κιόλας να τον σώσουν, αντιλαμβανόμαστε πόσο πολλή δουλειά θα έχει η νέα Κυβέρνηση αν θέλει να προσφέρει πραγματικά.
Στα εκπαιδευτικά τώρα. Υπάρχουν οι Περιφερειακές Δ/νσεις Εκπ/σης σε κάθε μία από τις 13 Διοικητικές Περιφέρειες της χώρας. Οι επικεφαλής Περιφερειακοί Διευθυντές Εκπαίδευσης είναι συνήθως κομματικά στελέχη και η μέχρι σήμερα εμπειρία από την δραστηριότητά τους δείχνει ότι λειτουργούν περισσότερο ως υπουργικοί εντεταλμένοι, αναλαμβάνοντας να υλοποιήσουν με κάθε κόστος και τη «βρώμικη» ατζέντα κάθε υπουργικής θητείας (αξιολόγηση, καταργήσεις – συγχωνεύσεις Σχολείων, τρομοκράτηση εκπαιδευτικών, γονέων, μαθητών κλπ.) παρά να προωθήσουν για επίλυση τα οξυμμένα προβλήματα της Εκπαίδευσης σε κάθε Περιφέρεια. Δεν έχουν ουσιαστικές αποφασιστικές αρμοδιότητες, τα πάντα ελέγχονται από την Αθήνα, στην οποία λογοδοτούν εμφανώς και …αφανώς και εν πάσει περιπτώσει όλες οι αρμοδιότητές τους θα μπορούσαν κάλλιστα να ασκηθούν από τους Δ/ντές Εκπ/σεως του Νομού και από τα αντίστοιχα υπηρεσιακά Συμβούλια. Τον Γενάρη του 2013, με αφορμή την προκλητική επιλογή στη θέση των Περιφερειακών Δ/ντών Εκπ/σεως, στελεχών με κυρίαρχο κριτήριο την κομματική ένταξη στα τρία τότε κόμματα της συγκυβέρνησης (και μάλιστα με βάση τα εκλογικά ποσοστά του κάθε κόμματος στις εκλογές του Ιουνίου 2012!) οι «Αγωνιστικές Παρεμβάσεις – Συσπειρώσεις – Κινήσεις» είχαν εκδώσει σχετική καταγγελία. Ανάλογη καταγγελία είχε εκδοθεί κι από τις «Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις». Σε λίγο καιρό οι καταγγελίες επιβεβαιώθηκαν απολύτως: στη θέση του Περιφερειακού Δ/ντού Εκπ/σεως Αττικής διορίστηκε ο Γιάννης Γκίνης, ΔΑΚίτης συνδικαλιστής μέλος του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ μέχρι τότε… Επίσης να αναφέρουμε ότι η αλήστου μνήμης Διαμαντοπούλου πριν αποχωρήσει από το Υπουργείο Παιδείας έκανε κι ένα δωράκι στους Περιφερειακούς Διευθυντές (για το καλό της Εκπαιδεύσεως, βεβαίως): όταν θα απολύονται οι Περιφερειακοί Διευθυντές θα γίνονται σχολικοί Σύμβουλοι! Τόση δημοκρατία κι αξιοκρατία! Γιά το πόσο αχρείαστο μοντέλο διοίκησης στην Εκπαίδευση είναι η υπάρχουσα Περιφερειακή δομή μπορεί κανείς να δει και τα ενημερωτικά των αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια. Κι επειδή αργά ή γρήγορα θα έρθει η ώρα των «μεταρρυθμιστικών» αποφάσεων για τη νέα Κυβέρνηση, προτείνουμε:
1. Αφήστε ήσυχα τα Σχολεία, τα Νοσοκομεία, τα υποκαταστήματα του ΙΚΑ, τις υπηρεσίες κοινής ωφελείας
2. Ελέγξτε τη σκοπιμότητα υπάρξεως όλων των Περιφερειακών διοικητικών δομών του κράτους (όχι των Νομαρχιακών)
3. Καταργείστε τις Περιφερειακές Δ/νσεις Εκπ/σεως. Σταματήστε να διορίζετε Περιφερειακούς Δ/ντές και ακυρώστε τη διάταξη βάσει της οποίας οι απολυμένοι Περιφ. Δ/ντές συνεχίζουν τη θητεία τους στην Εκπ/ση ως Σχολικοί Σύμβουλοι. Εννοείται, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, ότι οι εργαζόμενοι στις παραπάνω δομές (οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι αποσπασμένοι) επιστρέφουν στις υπηρεσίες τους ή εντάσσονται στις αντίστοιχες δομές των Νομών.

ΚΟΥΣΙΝΙΔΗΣ ΧΑΡΗΣ,
Αιρετό μέλος ΑΠΥΣΔΕ
Περιφ. Αν. Μακεδονίας – Θράκης, εκλεγμένος με τις ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ – ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ – ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ