Ὅταν ἐξελέγη, µόλις πέρυσι, πρόεδρος στή Γαλλία, ὅλοι τό γνωρίζανε πώς δέν εἶναι δά κι ὁ νέος Μέγας Ναπολέων. Ἄλλωστε ὅλος ὁ κόσµος ἔχει συνηθίσει πιά τήν µετριοκρατία καί ἔχει συµβιβαστεῖ µέ τήν ἰδέα νά τόν κυβερνοῦν ἄτοµα ἀπό τόν σωρό – µάλιστα αὐτό θεωρεῖται καί …δηµοκρατική κατάκτηση. Ὅµως τόση ἀνυπαρξία, τόση ἀπογοήτευση, τόσα σκάνδαλα σέ 10 µῆνες, ἦταν λογικό νά ρίξουν τήν δηµοφιλία του στό µισό καί ἡ δηµόσια ἀπαξίωση τῆς «σοσιαλιστικῆς» τάχαµου διακυβέρνησής του νά σπάσει κάθε ἀρνητικό ρεκόρ. Αὐτός ὁ καηµένος ὁ ἀνθρωπάκος ἦταν πού θά φρέναρε ἐντός τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης τήν Μέρκελ καί πού θά ἡγεῖτο τοῦ µεσογειακοῦ Νότου; Ὁ εἰσβολέας στό Μάλι; Μέχρι καί ὁ λοῦστρος Ὄλι Ρέν βγῆκε ἐχθές γιά νά µεµφθεῖ τή Γαλλία σχετικά µέ τίς φτωχές της οἰκονοµικές ἐπιδόσεις καί νά τῆς κάνει συστάσεις! Ἀλλά ἀκόµα κι αὐτά πού εἶπε πρό διµήνου στή χώρα µας, περί διµερῶν συµφωνιῶν καί συνεργασιῶν, µᾶλλον µοῦφες βγῆκαν. Κι ὁ Τσίπρας πού τόν εἶχε συγκρίνει µέ τόν Γιῶργο Παπανδρέου (ἀναφερόµενος σέ Ὀλανδρέου) ἀπεδείχθη ἀκριβολόγος. Τό µόνο γιά τό ὁποῖο κατάφερε νά ἀκουστεῖ ἐκτός τῶν συνόρων τῆς χώρας του ἦταν ἡ νοµιµοποίηση τοῦ γάµου µεταξύ ὁµοφυλόφιλων, παρά τίς τόσες ἀντιδράσεις! Ἡ πολιτική ἀνεπάρκεια ἀνεπάρκεια, ἀλλά καί ἡ νεοταξική ἀτζέντα ἀτζέντα.