-
2
Mar
Παραμένουμε καὶ σήμερα στὴν ἐκκλησιαστικὴ κρίση, ποὺ συνεχίζοντας μὲ πρωτοφανῆ ἐπιμονὴ καὶ ἔνταση νὰ κυριαρχεῖ στὸ προσκήνιο, δὲν κάνει τίποτε ἄλλο βεβαίως ἀπὸ τὸ νὰ ἀποδεικνύει συνεχῶς ὅτι ὅλη αὐτὴ ἡ ἱστορία δὲν μπορεῖ προφανῶς νὰ εἶναι τυχαῖα. Ἄρχισαν ἐπίσης νὰ ἀκούγονται καὶ κάποιες ἄλλες ὑποψιασμένες φωνὲς γιὰ ἐμπλοκὴ ἑλληνικῶν καὶ ξένων μυστικῶν ὑπηρεσιῶν στὴν ὑπόθεση, ποὺ σ’ ἕνα βαθμὸ ἐπαληθεύουν τὰ ὅσα κι ἐμεῖς σας λέγαμε τὴν προηγούμενη φορὰ γιὰ τὸχαῶδες καὶ θεοσκότεινο βάθος ποὺ ἔχει στὴν πραγματικότητα αὐτὴ ἡ ἱστορία…
Θέλω ἐδῶ ὡστόσο νὰ διευκρινίσω κατ’ ἀρχὰς πὼς τὴν ἤδη ἐκπεφρασμένη ἄποψη ὅτι ὁ κύριος στόχος ὅλης της ἐπίθεσης εἶναι προσωπικὰ ὁ ἀρχιεπίσκοπος, ἐπειδὴ τὸν ἐχθρεύονται οἱ διεθνεῖς παράγοντες τῆς Νέας Τάξης, ἐγὼ τουλάχιστον δὲν μπορῶ νὰ τὴ συμμεριστῶ! Τὸ ὅτι βεβαίως ὁ Χριστόδουλος ἔχει θίξει κάποιες φορὲς τοὺς Ἐβραιοαμερικάνους μὲ ὅσα ἔχει δημοσίως πεῖ, εἶναι δεδομένο, ἀλλὰ ὄχι καὶ νὰ μοῦ τὸν βγάλουν τώρα καὶ ὡς τὸν ὑπ’ ἀριθμὸν ἕνα ἐχθρό της παγκοσμιοποίησης! Γιατί ἡ παγκοσμιοποίηση ἀσφαλῶς (ὡς ἐπιδιωκόμενος σκοπὸς ὅσων τὴν ἀπεργάζονται) δὲν ἔχει μόνο τὶς δεδομένες οἰκονομικὲς καὶ πολιτικὲς διαστάσεις (τὶς ὁποῖες ὅλοι λίγο-πολὺ γνωρίζουν), ἀλλὰ καὶ κάποιες ἄλλες παραμέτρους (τὶς ὁποῖες πολὺ λιγότεροι γνωρίζουν ἢ ἔστω ὑποψιάζονται). Καὶ ἐννοῶ φυσικὰ τὴν πλήρη πνευματικὴ καὶ πολιτισμικὴ πλανητικὴ «γιαουρτοποίηση», ἡ ὁποία προωθεῖται μέσα ἀπὸ τὸν θρησκευτικὸ συγκρητισμὸ καὶ τὶς ἄοκνες προσπάθειες γιὰ ἰσοπέδωση τῶν ἐθνικῶν πολιτισμῶν καὶ ξεχαρβάλωμα τῶν ἐθνικῶν γλωσσῶν. Τὸ δόγμα εἶναι «Μία ἡγεσία – μία θρησκεία – ἕνας πολιτισμός», ποὺ ὅ,τι κι ἄν σας θυμίζει (εἴτε Ὄργουελ, εἴτε Ἰωάννη Θεολόγο), εἶναι αὐτὸ ἀκριβῶς καὶ ἡ οὐσία δὲν ἀλλάζει…
Μὲ βάση λοιπὸν αὐτὸ τὸ τελευταῖο δεδομένο, πόθεν ἄραγε προκύπτει ὁ ἀρχιεπίσκοπος ὡς ἐχθρός της παγκοσμιοποίησης; Στὰ λόγια (καὶ σ’ ἕνα πρῶτο καὶ ἁπλοϊκὸ ἐπίπεδο ἀνάγνωσης) ἴσως ναί, τὰ ἔργα τοῦ ὅμως μας δείχνουν ἄλλα. Τὸ κοσμικό του φρόνημα καὶ οἱ καισαροπαπικὲς του ἀντιλήψεις γιὰ μία ἐλεγχόμενη (ἀπὸ τὸν ἴδιο) ἱεραρχία, οἱ ἄλλες «ἐκσυγχρονιστικές» του νεοεποχίτικες ἀπόψεις (μὲ πρόσφατο ἀποκορύφωμα τὴ φρικώδη πλάνη τῆς εἰσαγωγῆς μεταφράσεων στὴ λατρεία) καὶ κυρίως οἱ παρασκηνιακοί του ἐναγκαλισμοὶ μὲ τὸ Βατικανό, ἀποδεικνύουν, πιστεύω, τοῦ λόγου μου τὸ ἀσφαλές. Νὰ λοιπὸν γιατί διαφωνῶ μὲ ὅσους λένε ὅτι ὁ στόχος εἶναι εἰδικὰ αὐτὸς καὶ ἐπιμένω σὲ ὅσα ἔλεγα τὴν προηγούμενη φορά: ὁ στόχος εἶναι γενικὰ ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ Ἐκκλησία ὡς θεανθρώπινος ὀργανισμός. Καὶ ὁ ἐπιδιωκόμενος σκοπὸς εἶναι ἡ ἀποδυνάμωσή της, ὁ κλονισμὸς τῶν πιστῶν, ἡ ἀπώλεια τῆς ἐμπιστοσύνης καὶ ἡ διάσπαση τῆς σχέσης τους μαζί της. Αὐτὴ εἶναι ἡ διαχρονικὴ προσπάθεια ποὺ τώρα ἁπλῶς ἐπανῆλθε στὸ προσκήνιο μὲ καταιγιστικὸ τρόπο, ἐπειδὴ βεβαίως – μεταξὺ ἄλλων – καὶ ὁ ἴδιος ὁ ἀρχιεπίσκοπος μὲ τὸ περίεργο περιβάλλον του, καὶ κάποιοι ἄλλοι διεφθαρμένοι κληρικοί, τοὺς ἔδωσαν τὴν πολυπόθητη εὐκαιρία. Δηλαδὴ τὴν ἀφορμή…
Ἔ, ἅμα θέλετε τώρα καὶ περισσότερες περὶ αὐτοῦ ἐνδείξεις, δὲν ἔχετε παρὰ νὰ σκεφτεῖτε ποιοὶ ὠφελοῦνται αὐτὴ τὴ στιγμὴ ἀπ’ ὅλα αὐτά. Καὶ ἂν δὲν σᾶς ἀρκεῖ ἡ γενικότερη ἀναφορὰ στὸν διεθνῆ (καὶ στὸν καθ’ ἠμᾶς) σιωνισμό, σκεφτεῖτε ὅτι μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν καὶ εἰδικότεροι λόγοι. Καὶ αὐτοὶ οἱ λόγοι νὰ σχετίζονται εἴτε μὲ ἐξωτερικοὺς παράγοντες (ποὺ ἐπιδιώκουν π.χ. τὴν ὑπονόμευση τοῦ κύρους τοῦ ἑλληνορθόδοξου Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων), εἴτε καὶ μὲ ἡμέτερους καθεστωτικοὺς (μηδὲ ἐννοεῖται τῶν κυβερνώντων ἑξαιρουμένων, ποὺ προφανῶς καὶ τὴν προεκλογικὴ ὑπόσχεση γιὰ τὴν ἀναγραφὴ τοῦ θρησκεύματος θέλουν νὰ ἀθετήσουν καὶ ἐξαιτίας τῆς δυσμενοῦς οἰκονομικῆς συγκυρίας – λίγο γὰρ οἱ Ὀλυμπιακοί, λίγο ἡ ἀπίστευτη βλακεία τῆς ἀπογραφῆς – καθόλου δὲν θὰ τοὺς κακόπεφτε νὰ βάλουν στὸ χέρι ὅ,τι ἀπέμεινε ἀπὸ τὴ λεγόμενη ἐκκλησιαστικὴ περιουσία). Προφανῶς φυσικὰ καὶ δὲν εἶμαι τόσο χαζός, γιὰ νὰ πῶ ἐλλείψει περισσοτέρων στοιχείων ποιὸς ἀπ’ ὅλους αὐτοὺς ξεκίνησε τὸν πόλεμο ἢ ποιὸς ἁπλῶς ἐπωφελήθηκε στὴν πορεία. Ἐγὼ ἁπλῶς ὑποδεικνύω τὸ ἤδη ὁρατό: ποιοὺς φαίνεται δηλαδὴ νὰ εὐνοεῖ αὐτὴ ἡ κατάσταση. Καὶ ποιοὺς ἀκόμη βεβαίως φαίνεται νὰ βολεύει τὸ νὰ εἶναι τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα μουδιασμένο, ἀπογοητευμένο καὶ καταπτοημένο, ὥστε ὅ,τι κι ἂν γίνει σὲ βάρος τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ δῶ καὶ πέρα, νὰ μὴν ἔχει τὸ κουράγιο καὶ τὴ διάθεση νὰ ἀντιδράσει. Ὑποθέτω ὅτι οἱ νοῶντες ἐνόησαν…
Μὲ λίγα λόγια λοιπόν, ἐγὼ αὐτὸ παρατηρῶ αὐτὲς τὶς μέρες. Μία ἐπίθεση ὄχι τόσο ἐναντίον ἑνὸς προσώπου, ἀλλὰ ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας γενικά. Μία λυσσαλέα ἀπόπειρα γιὰ νὰ στιγματιστεῖ καὶ νὰ ἐξουθενωθεῖ ὅλος συλλήβδην ὁ κλῆρος, νὰ κηλιδωθεῖ καὶ νὰ ἐξευτελιστεῖ τὸ ράσο γενικά! Ἔ, γι’ αὐτὸ καὶ τρελαίνομαι! Γιατί ὅσον ἀφορᾶ γενικὰ τὸ ράσο, ὀφείλεις νὰ ἔχεις μία εὐαισθησία ἀπέναντί του καὶ μάλιστα ἀνεξαρτήτως τοῦ ἂν εἶσαι πιστὸς ἢ ἄθεος. Γιατί ἀκόμη καὶ ἄθεος ἂν εἶσαι καὶ ἀντιμετωπίζεις τὴν Ἐκκλησία ὡς καθαρὰ ἐπίγειο θεσμὸ (καὶ ἐφόσον δὲν τυγχάνεις, ἐννοεῖται, ἀμβλύνους παλαιολιθικοῦ τύπου μαρξιστὴς ἐπίγονος τοῦ Κορδάτου), δὲν μπορεῖς νὰ μὴ σεβαστεῖς ἔστω καὶ νὰ μὴν ἀναγνωρίσεις κάποια πράγματα γύρω βασικὰ ἀπὸ τὴν ἀδήριτη ἱστορικὴ ἀλήθεια ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία ὑπῆρξε τὸ ὀξυγόνο ποὺ κράτησε ἐπὶ αἰῶνες αὐτὸν τὸν λαὸ διασώζοντας τὸν ἀπὸ τὴν ἀσφυξία καὶ τὴν ἐξαφάνιση. Ἔ, κι ἅμα τώρα ΔΕΝ εἶσαι καὶ ἄθεος, ἕνας λόγος παραπάνω γιὰ νὰ ἔχεις ἐπιπλέον εὐαισθησίες ὅσον ἀφορᾶ αὐτὸ τὸ ράσο καὶ νὰ μὴν ἀνέχεσαι νὰ ἐξευτελίζεται ἀπὸ λαμόγια, κομματικοεκδοτικοὺς νταβατζῆδες καὶ ὑπογείως ἕρποντες ΚΥΠορουφιάνους, ἀγόμενο πλέον ὡς συνώνυμό της ἁρπαχτῆς καὶ τῆς ἐκπούστευσης, ἐπειδὴ βρεθήκανε μερικοὶ ρασοφόροι κλέφτες ἢ ἀρσενοκοῖτες. Καὶ ὡς τέτοιο συνώνυμο νὰ τὸ πιάνουν ἐπανειλημμένα καὶ στὸ στόμα τους ὁ κάθε προκατειλημμένος καὶ ἐμμανὴς Καρατζαφέρης (σέ χυδαῖα καὶ ἀποκτηνωμένα «ἐκκεντρικά» talk ζώου), ὁ κάθε χάσκαξ πατσαβουροκεφτὲς (στὴν περιοδική του, ψυχαγωγική τῆς πλέμπας, δευτεριάτικη «Φ-ΟΛΑ») ἢ ὁ κάθε ξεπεσμένος καφροδιασκεδαστὴς Χαζόπουλος (νὰ ὑποθέσω συνεπῶς ὅτι μᾶλλον τὰ ἔχουμε κόψει τὰ ἀγοράκια, μιά κι ἀποφασίσαμε νὰ γίνουμε τιμητὲς τῶν ἄλλων ἐπὶ τῆς ἰδίας ἐπακριβῶς ἐκτροπῆς;). Ὡς ἐκ τούτου, οἱ πάνσοφες λαϊκὲς παροιμίες γιὰ τοὺς μούτσους ποὺ γίνανε καπεταναῖοι καὶ γιὰ τὶς μύγες ποὺ ἔβγαλαν κ… κι ἔχεσαν τὸν κόσμο ὅλο, ἐπανέρχονται γιὰ μία ἀκόμη φορά μὲ δραματικὴ ἐνάργεια στὸ προσκήνιο…
Καὶ πέραν ὅμως τοῦ κλήρου γενικά, νιώθω πλέον ὑποχρεωμένος ἀκόμη καὶ γιὰ τὸν ἴδιο τὸν Ἀρχιεπίσκοπο νὰ καταθέσω ἐδῶ λίγου ςὑπερασπιστικοὺς λόγους, παρότι ὑπὸ ἄλλες βεβαίως συνθῆκες οὐδεμία τέτοια πρόθεση θὰ εἶχα! Τώρα ὅμως νιώθω ἔτσι, ἐπειδὴ ἀκριβῶς βλέπω ὅτι ὁ πόλεμος ὀφείλεται σὲ βαθύτερους λόγους καὶ ὄχι τόσο στὰ προσωπικά του ἀνομήματα. Ἐπειδὴ ἀκόμη βλέπω ὅτι ἡ κριτικὴ ποὺ τοῦ ἀσκεῖται δὲν εἶναι τόσο γιὰ τὰ ὅσα μετὰ βεβαιότητος ἔχει διαπράξει, ὅσο κυρίως γιὰ μία σκοτεινὴ κι ἀδιευκρίνιστη ὑπόθεση (Βαβύλης), στὴν ὁποία ἐμπλέκονται τόσα πολιτικὰ συμφέροντα, τόσο παρακράτος, τόση ΚΥΠ, CIA, Μοσὰντ καὶ λοιπὸ κακὸ συναπάντημα, ποὺ ἀκόμη κι ἂν ὑπῆρχαν ἀκλόνητες ἀποδείξεις γιὰ τὴν ἀνάμιξη τοῦ Χριστόδουλου (ποὺ βεβαίως ΔΕΝ ὑπάρχουν) καὶ πάλι θὰ ἦταν βλακωδῶς ἀφελὲς νὰ τὴν ἀποδώσεις σὲ ἕναν μόνον ἄνθρωπο. Καὶ ἐπειδὴ, τέλος, βλέπω καὶ ποιοὶ εἶναι αὐτοὶ (ἁπαξάπαντες σεσημασμένοι ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια ἐκκλησιομάχοι) ἀπὸ τοὺς ὁποίους διεξάγεται κυρίως ἡ ἐπίθεση: ἀπὸ τὸν γιαλαντζὶ ἰδεολογίας πολιτικὸ πολτὸ τῶν Δαμανακοκουναλάκηδων (τῶν ὁποίων τὸ ἀνθελληνικὸ κόμπλεξ ἔχει πλέον ξεπεράσει ἀπὸ καιρὸ τὰ ὅρια τῆς ἁπλῆς γελοιότητος) ἢ τὸν σκανδαλομεγαλοεργοστασιάρχη Μάκη μὲ τὶς θεοσκότεινες διασυνδέσεις (ὁ ἴδιος ἄλλωστε ἀποκάλυψε προχτὲς στὸν ΑΝΤ1 ὅτι ἔχει κασέτες ποὺ πῆρε ἀπ’ τὶς μυστικὲς ὑπηρεσίες, χωρὶς φυσικὰ ὁ συνομιλητής του νὰ διανοηθεῖ κὰν νὰ τὸν ρωτήσει τὸ προφανές, ἀπὸ ποῦ κι ὡς ποῦ δηλαδὴ ἡ τοιαύτη – ἐμμέσως πλὴν σαφῶς ὁμολογούμενη – τακιμιὰ μὲ τοὺς ΚΥΠατζῆδες), ἕως τὴν ἡγετικὴ ὁμάδα τοῦ ἐκσυγχρονιστικοῦ πασοκοσούργελου μὲ προεξάρχοντα βεβαίως τὸν θλιβερὸ ὑπουργό τῶν Ὑμίων καὶ delivery boy τοῦ Ὀτζαλάν (ποὺ ἀντὶ νὰ περιφέρεται πάλι χύδην στὰ κανάλια ὡς ἐν σαρκὶ περιπολοῦσα ἠχορρύπανση, θὰ ἔπρεπε κανονικά, ἂν ὑπῆρχε δηλαδὴ στοιχειώδης πολιτικὴ τσίπα σ’ αὐτὸν τὸν τόπο, νὰ ντρέπεται νὰ βγεῖ ἀπ’ τὸ σπίτι του ἀκόμη καὶ γιὰ τσιγάρα)! Ἔ, μὲ ὅλους αὐτούς, εἶναι μετὰ νὰ μὴν ὑπερασπίζεσαι ἀκόμη καὶ τὸν Χριστόδουλο; Ἐδῶ ἐγὼ κοντεύω μέχρι νὰ τὸν ἀγαπήσω κιόλας!
Καιρὸς λοιπὸν νὰ τελειώνουμε ὁριστικὰ μ’ αὐτὸ τὸ θέμα! Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἴσως νά εἶναι ἔνοχος, καὶ κατὰ συνέπειαν ὑπόλογος, γιὰ πολλά: γιὰ ἐκκοσμίκευση, γιὰ ἐκλογομαγειρέματα, γιὰ φραξιονισμό, γιὰ παποκαισαρισμό, γιὰ ἐκτροπὴ ἀπὸ τὸ ὀρθὸ δόγμα. Ἂν εἶναι ὅμως νὰ φύγει, πρέπει νὰ φύγει γι’ αὐτά. Ὄχι ἐπειδὴ ἁπλῶς τυγχάνει πληθωρικὴ προσωπικότητα ἢ ἐξαιτίας θολῶν ἱστοριῶν μὲ κατασκόπους (καὶ λοιπὲς ἄγριες ἀρκοῦδες), γιὰ τὶς ὁποῖες τὴν πλήρη ἀλήθεια προφανῶς ποτὲ δὲν θὰ τὴ μάθουμε. Καὶ φυσικὰ ὄχι ἐπειδὴ ἔτσι τὸ θέλουνε ὁ Κουλούρης κι ὁ Κουναλάκης…
Ο ΕΞ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
- Published by ndap in: Αρθρα & απόψεις Τοξικά
- If you like this blog please take a second from your precious time and subscribe to my rss feed!
Leave a Reply