Ποιοί εἶναι οἱ σκοποί τοῦ Συλλόγου Ἐπιστηµόνων Μειονότητας; Σύµφωνα µέ τόν σηµερινό του πρόεδρο, τόν Ξανθιώτη δικηγόρο Ἀχµέτ Καρά, εἶναι ἡ διατήρηση τῆς κουλτούρας τῆς περιοχῆς καί ἡ προσέγγιση µειονότητας / πλειονότητας. Προσπερνῶ τήν …ἀνώνυµη «κουλτούρα τῆς περιοχῆς» (καί τήν ἐργώδη προσπάθεια τοῦ συλλόγου γιά ἀπάλειψη κάθε ποµάκικης καί τσιγγάνικης πολιτιστικῆς παρουσίας) καί στέκοµαι στό δεύτερο. Ποιά προσέγγιση πετυχαίνει ὁ σύλλογος µέ τίς διαρκεῖς παραστάσεις του ὡς µειονοτική ΜΚΟ σέ κάθε διεθνές φόρουµ, ὅπου κατηγορεῖ τή χώρα µας γιά χίλια µύρια; Ποιά γέφυρα στήνουν παρεµβάσεις ὅπως ἡ πρόσφατη διά τῶν Σινάν Καβάζ – Περβίν Χαϊρουλά στόν ΟΑΣΕ (Βιέννη, 4-5 Μαΐου) γιά τά «ἐγκλήµατα µίσους»; Ποιόν κοροϊδεύουν τελικά;

Ἄλλη µία ἐπίσκεψη τοῦ Τούρκου Προξένου Κοµοτηνῆς στό Διδυµότειχο (30/4/09) ἔδειξε ξεκάθαρα ὅτι ἡ Τουρκία δέν εἶναι µόνο λόγια: Εἶπε ὅτι θά ρίξει τό βάρος της στόν Ἕβρο κι αὐτό πράττει. Πιστεύουµε ὁ δήµαρχος κ. Τοκαµάνης νά ἔχει κατά νοῦ ὅτι ὁ προχθεσινός συνοµιλητής του ὡς «Ὀθωµανικά κατάλοιπα» δέν ἐννοεῖ µόνο τά µνηµεῖα τῆς πόλης ἀλλά καί τούς µουσουλµάνους Ροµά. Ἐλπίζουµε νά µήν προσφερθεῖ κι ἐκεῖ ἀνθρώπινο προγεφύρωµα γιά τήν πολιτική τῆς Ἄγκυρας, στό ὄνοµα τοῦ ἑλληνοτουρκισµοῦ.

«Τίµησαν» τήν πόλη τῆς Ξάνθης οἱ πρόεδροι τῶν δικηγορικῶν συλλόγων Ἑλλάδος, ἐπιλέγοντας νά µαζευτοῦν ἐδῶ (1-3 Μαΐου) κι ὄχι στήν Ἀθήνα, ὅπως συνηθίζεται. Τώρα βέβαια βλέποντας τό πρῶτο θέµα τῆς ἡµερήσιας διάταξης, γιά «τίς δικαιοδοτικές ἁρµοδιότητες τοῦ µουφτῆ» καί «τήν ἀντίθεσή τους µέ τήν ἑλληνική καί εὐρωπαϊκή ἔννοµη τάξη», κάποιος πονηρός θά σκεφτόταν ὅτι αὐτός εἶναι ὁ κύριος λόγος τῆς ἐν λόγῳ τιµῆς: Νά δώσουν κι αὐτοί τό ἐπιστηµονικό τους δεκανίκι στήν διαφαινόµενη πρόθεση τοῦ/τῆς ΥΠΕΞ γιά κατάργηση τῶν δικαστικῶν ἁρµοδιοτήτων τοῦ µουφτῆ. Ἔτσι, ὅταν µεθαύριο ἀνακοινωθεῖ κι αὐτός ὁ «ἐκσυγχρονισµός» τῆς µειονοτικῆς µας πολιτικῆς, τό θέµα θά ἔχει ὡριµάσει στήν κοινωνία καί ἡ ὅποια Ντόρα ἁπλῶς θά πράττει τό αὐτονόητο. Τό ὅτι ἔτσι θά ἀνοίγει ὁ δρόµος γιά τήν «ἐκλογή» µουφτῆ ἀπό τούς µηχανισµούς τῆς Ἄγκυρας, ἔ, αὐτό εἶναι µία λεπτοµέρεια ἥσσονος σηµασίας, πού δέν µπορεῖ νά ἀναστέλλει τόν πρόοδο τῆς χώρας καί τήν εὐρωπαϊκή ἀρχι-Τεκτονική τοῦ νοµικοῦ µας συστήµατος…