Τήν περασμένη Παρασκευή, 2-12, ἡ Περιφέρεια ΑΜ-Θ διοργάνωσε ἡμερίδα στήν Κομοτηνή σχετικὰ µὲ τὴν ἀναδιάρθρωση τῶν καλλιεργειῶν στὴν Ἀνατολικὴ Μακεδονία καὶ Θράκη, καθώς τό τέλος τῆς (ἐπιδοτούμενης) μονοκαλλιέργειας -βαμβάκι καί καπνός- ἔφτασε, καί τό μέλλον τῶν ἀγροτῶν τῆς περιοχῆς εἶναι πιά ζητούμενο. Στήν ἡμερίδα τόσο ὁ Γραµµατέας τῆς Περιφέρειας ΑΜ-Θ κ. Μιχάλης Ἀγγελόπουλος ὅσο καί οἱ ὑπηρεσιακοί της παράγοντες ἀναφέρθηκαν στὰ δυὸ τριετῆ, καινοτόµα –«µοναδικὰ στὴν ἐπικράτεια»– προγράµµατα τῆς Περιφέρειας στὸ πλαίσιο τοῦ Γ΄ ΚΠΣ, τὰ ὁποῖα ἀναµένεται νὰ δώσουν λύσεις σὲ σηµαντικὰ προβλήµατα τοῦ ἀγροτικοῦ χώρου καὶ νὰ βελτιώσουν τὸ ἐπίπεδο καὶ τὴν ποιότητα τῆς ἀγροτικῆς παραγωγῆς. Ἀφενός λοιπόν προτάθηκαν καλλιέργειες ἀρωµατικῶν/φαρµακευτικῶν, ἐνεργειακῶν καὶ κτηνοτροφικῶν φυτῶν (γιά τίς ὁποῖες ἤδη γίνονται πιλοτικές προσπάθειες σέ 245 ἀγρούς 1645 στρεμμάτων) κι ἀφετέρου προβλήθηκε ἡ (ἐπικείμενη) καταγραφή  τῶν ἐδαφολογικῶν δεδοµένων γιὰ τὴ διαπίστωση τῶν ἐπιπέδων ποιότητας τῆς γῆς, ὥστε νὰ ὁδηγηθοῦµε στὶς ποιοτικότερες καὶ ὑγιεινότερες παραγωγές: Ἡ καταγραφή τῶν θρεπτικῶν στοιχείων, τῶν βαρέων µετάλλων καὶ τῶν ὑδροδυναµικῶν ἰδιοτήτων τῶν ἐδαφῶν εἶναι προφανῶς ἀπαραίτητη γιὰ τὴν ὀρθολογικὴ χρήση λιπασµάτων καὶ νεροῦ καὶ παραγωγὴ προϊόντων ἀσφαλείας. Γιά τὸ πρῶτο ἔργο προϋπολογίστηκε δημόσια δαπάνη 1,3 ἑκ. εὐρώ καί εἶναι ἐνταγμένο στό ΠΕΠ, ἐνῷ τό δεύτερο – πού θά ἐφαρμοστεῖ σέ 3 ἑκ. στρέμματα – θὰ καλυφθεῖ ἐξ’ ὁλοκλήρου ἀπὸ δηµόσια δαπάνη ὕψους 5 ἑκ. εὐρώ.
Ὅλα αὐτά ὡραῖα. Ἀπό τή θεωρία ὅμως γιά νά περάσουν στήν πράξη ὑπάρχει μία μεγάλη ἀπόσταση – εἰδικά στή χώρα μας. Ἔτσι, κι ἄν ἀκόμη εὐοδωθοῦν οἱ σχεδιασμοί τῆς Περιφέρειας, δέν παύουν νά ὑπάρχουν κάποια βασικότατα ἐρωτήματα πού τέθηκαν καί ἀπό τούς ἄμεσα ἐνδιαφερόμενους στήν ἡμερίδα, δηλ. τούς ἀγρότες: 1) Τί ἔσοδα καί κέρδη θά ἀποφέρει – στό περίπου, ἔστω – ἡ κάθε προτεινόμενη καλλιέργεια; Δέν μπορεῖ νά ξεκινήσει κανείς μέ ἀοριστολογίες τέτοιες ἀλλαγές!  2) Πῶς θά διασφαλιστεῖ ἡ διάθεση τοῦ προϊόντος; Καλή ἡ διασύνδεση πρωτογενοῦς καί δευτερογενοῦς τομέα, ἀλλά μπορεῖ κανείς νά βασιστεῖ στήν ἑλληνική μεταποίηση; Φρέσκιες εἶναι ἀκόμη οἱ μνῆμες ἀπό τήν περιπέτεια τῆς ὀρεινῆς ρίγανης καί τήν ἁμαρτωλή «Βαρωφύτ»… 3) Ἔχουμε ἀργήσει ἤδη πάρα πολύ. Τόσο γιά τήν ἐδαφολογική μελέτη (τό ἰνστιτοῦτο πού θά τήν ἀναλάμβανε χτίστηκε πρίν μιά… δεκαετία), ὅσο καί γιά τήν ἀναδιάρθρωση τῶν καλλιεργειῶν. Τώρα πού ἐμεῖς ἀκόμη συζητᾶμε γιά ἐνεργειακά φυτά, σέ ἄλλα μέρη τοῦ κόσμου (Βραζιλία,  Γερμανία…) «ἔχουν περάσει ἀπέναντι»…
   Τέλος (καί ἀρχή κάθε προβλήματος) λείπει τραγικά ἕνα ἀγροτικό ἐπιμελητήριο. Τώρα πού ἡ ἐποχή τῶν ἐπιδοτήσεων (καί τῆς συνακόλουθης ἀχμακιᾶς) τερματίζεται, ἡ ἀνάγκη ἑνός σωσιβίου προβάλλει ἀδήριτη…