Λίγο µετά τήν δηµοσίευση στό προηγούµενο φῦλλο µας τοῦ σχολίου µας γιά τήν ἐπιταχυνόµενη ἀποβιοµηχάνιση στή Ροδόπη, οἱ ἀπολυµένοι ἐργαζόµενοι τῶν ἐπιχειρήσεων πού κλείνουν συγκεντρώθηκαν στό Ἐργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κοµοτηνῆς καί κάθε τοπικός πολιτικός παράγοντας πού σέβεται τόν ἑαυτό του ἐξέδωσε ἀνακοινώσεις συµπαράστασης µά καί ἀνησυχίας γιά τό µέλλον τοῦ τόπου. Γιά τίς ἀντιδράσεις αὐτές καί τά λεγόµενα περί τοῦ ζητήµατος πρέπει νά εἰπωθεῖ ἕνα κυρίως: Ὅτι δέν τολµοῦν νά ἀγγίξουν τή ρίζα τοῦ κακοῦ καί νά ποῦνε τά πράγµατα µέ τ’ ὄνοµά τους, εἴτε γιά λόγους κοµµατικῆς σκοπιµότητας, εἴτε γιά λόγους συντεχνιακοῦ συµφέροντος.

Ἐξαρχῆς δηλώνουµε ὅτι φυσικά καί δέν διαφωνοῦµε µέ τίς διαπιστώσεις γιά ἐπιδείνωση τῆς κατάστασης. Ἐµεῖς ὅµως αὐτά πού ἀνακάλυψαν ὁρισµένοι τώρα τά γράφαµε ἀπό χρόνια, ὅταν ἀκόµα οἱ ἄλλοι καθησυχάζονταν µέ τά …χαµηλά νούµερα πού ἀνακοινώνονταν γιά τήν ἀνεργία τῆς περιοχῆς. Κι ὄχι φυσικά µόνο λόγῳ γνώσης τοῦ πραγµατικοῦ τοπίου – αὐτήν τήν διαθέτουν πολλοί – ἀλλά καί γιατί δέν εἴχαµε κανέναν λόγο νά πανηγυρίζουµε γιά τήν ἀνακοίνωση νέων θνησιγενῶν ἐπενδύσεων. Γιά νά τό καταλάβετε καλύτερα: Δέν µᾶς ἔδινε κανένας µίζα γιά νά περάσουµε τήν ἐπένδυση, δέν κρατούσαµε γιά τήν πάρτη µας – ἤ γιά τόν πολιτικό µας χῶρο – κανένα ποσοστό, δέν µεσολαβούσαµε γιά ρουσφετολογική πρόσληψη κανενός πουθενά, δέν ἐπωφελούµασταν πολιτικά ἀπό τήν λογιστική (καί προσωρινή) βελτίωση τῆς ἀπασχόλησης στόν νοµό, δέν ἐξασφαλίζαµε κανέναν χρηµατο-δότη προεκλογικοῦ ἀγώνα µας… Καταλα-βαίνετε λοιπόν ὅτι ἄλλη …ἐπιλογή δέν εἴχαµε ἀπό τό νά γράφουµε τήν ἀλήθεια: Ὅτι ὅλα βρίσκονταν στόν ἀέρα, ὅτι οἱ περισσότερες ἐπενδύσεις µοναδικό στόχο εἶχαν τήν ἁρπαχτή, ὅτι τά λεφτά τοῦ λαοῦ τά µοιράζονταν τά κοράκια τοῦ κυκλώµατος (πού εἶναι ἐπίτηδες ἔτσι στηµένο γιά νά ἐξυπηρετοῦνται) κτλ κτλ. Κι ἔχεις τώρα τήν βουλευτίνα τοῦ τόπου, τήν κ. Μανωλιᾶ, νά ρωτάει τή Βουλή τί θά γίνει µέ τήν κατάσταση ὅπου περιήλθαµε ἀφοῦ «ἡ περιοχή ἔχει ἀφεθεῖ στό ἔλεος τῶν µηχανισµῶν τῆς ἐλεύθερης ἀγορᾶς», κάτι πού τό διαβάσαµε καί στήν σχετική ἀνακοίνωση τῆς ΝΕ ΠαΣοΚ Ροδόπης! Δηλαδή, ἀγαπητοί σύντροφοι, µέχρι πέρυσι ὁ …σοσιαλισµός ἤλεγχε τούς µηχανισµούς αὐτούς; Καί πῶς ἐλέγχονταν; Μέ τήν παντοδυναµία τοῦ περιφερειάρχη; Μέ τήν συνενοχή ἐλεγκτῶν καί ἐλεγχοµένων; Μέ τήν µή ἀπόδοση ΠΟΤΕ εὐθυνῶν; Μέ τήν µή ἐπιστροφή ΠΟΤΕ καµµιᾶς ἐπιδότησης ἀπό ἐπενδύσεις πού ἀνακλήθηκαν; Τά «κίνητρα» τῆς περιοχῆς ἦταν ὁ καρκίνος της: Τά 99 ἐργοστάσια πού ἀνέφερε ὁ πρόεδρος τοῦ Ἐργατικοῦ Κέντρου εἶναι ὁ κακοήθης ὄγκος πού ἄρχισε νά σπάει. Τό ζήτηµα δέν εἶναι πόσα κλείσανε ἀλλά πόσα µποροῦν νά ἐπιβιώσουν. Εἶναι πέντε; Ἕξι; Ὄχι πολύ περισσότερα πάντως. Κι ὅποιος τό ἀµφισβητεῖ, ἄς κάνει ἕναν δηµόσιο διάλογο, µέ στοιχεῖα γιά µιά µιά περίπτωση. Ἐπανάσταση θά γίνει!

Τά σκατά πού τρῶµε κύριοι τοῦ ΠαΣοΚ εἶναι ὅλα τοῦ κόµµατός σας (τῶν ἀλλωνῶν θ’ ἀκολουθήσουν). Δυστυχῶς ἄσχηµος εἶναι καί σήµερα ὁ ρόλος τῆς Περιφέρειας πού µᾶς τά σερβίρει σιωπηλή – οὔτε ποιός φταίει, οὔτε τί θά γίνει, λέξη! Κι αὐτή ἡ σιωπή γίνεται ὅλο καί περισσότερο παρεξηγήσιµη…