Ἡ πρόσφατη ἐπίθεση τῆς 31ης Ἰουλίου στὶς φυλακὲς τύπου F τῆς πόλης Τεκιρντὰγ (Ραιδεστός), τεκµηρίωσε ὅτι πέρα ἀπὸ τὰ µακιγιαρίσµατα καὶ τὶς δηµαγωγίες τῆς κρατικῆς προπαγάνδας περὶ τοῦ “ἐκδηµοκρατισµοῦ”, ὁ φασισµός στὴν ἐξουσία παραµένει. Ἑκατοντάδες ἀστυνοµικοί, στρατιῶτες καὶ χωροφύλακες, ὁπλισµένοι µέ ρόπαλα καὶ ξύλα, µπῆκαν στὰ κελλιὰ τῆς ἀποµόνωσης καὶ ἐπιτέθηκαν στοὺς κρατουµένους προκειµένου νὰ τοὺς διαιρέσουν καὶ νὰ τοὺς µεταφέρουν σὲ ἄλλες φυλακὲς ἀποµόνωσης. Ἡ “δικαιολογία” ὅπως πάντα ἦταν ἕτοιµη: “ἡ µεταφορὰ σὲ καταλληλότερες φυλακές”. Αὐτὴ ἡ βάρβαρη ἐπίθεση προκάλεσε τὸν τραυµατισµὸ περίπου 30 ἀγωνιστῶν, ἀπὸ τοὺς ὁποίους οἱ 3 µεταφέρθηκαν στὸ νοσοκοµεῖο γιὰ ἰατροφαρµακευτικὴ περίθαλψη. Οἱ ὑπόλοιποι πολιτικοὶ κρατούµενοι στὰ καινούργια κελλιὰ τῶν φυλακῶν ὅπου µεταφέρθηκαν βίαια ὑπέστησαν βασανιστήρια.

Ἐδῶ καί 5 χρόνια τὸ κράτος πασχίζει µέ ὅλα τὰ µέσα νὰ σπάσει τὴν ἀντίσταση τῶν κρατουµένων ἀγωνιστῶν. Ἡ ψήφιση τοῦ νέου Σωφρονιστικοῦ Κώδικα νοµιµοποίησε ὅλες τὶς καταπατήσεις τῶν δηµοκρατικῶν – ἀνθρώπινων δικαιωµάτων καὶ τῶν ἐλευθεριῶν καί ἔκτοτε αὐξήθηκαν οἱ κρατικὲς ἐπιθέσεις.

Ἀµέσως µετὰ τήν ἐπίθεση, δεκάδες δηµοκρατικοὶ φορεῖς καὶ συγγενεῖς τῶν κρατουµένων (TAYAD, HHB, THODF, TGDF…) καί τὸ µουσικὸ συγκρότηµα YORUM ἀπαίτησαν νὰ σταµατήσει ἡ πολιτικὴ τῆς καταστολῆς καὶ νὰ τιµωρηθοῦν οἱ ὑπεύθυνοι γιὰ τὸν θάνατο 120 ἀνθρώπων καὶ τὰ βασανιστήρια ποὺ ὑπέστησαν οἱ κρατούµενοι. Ἐπίσης ὀργανώθηκαν συγκεντρώσεις διαµαρτυρίας σὲ διάφορες πόλεις τῆς Τουρκίας (Κωνσταντινούπολη, Ἄγκυρα, Σµύρνη, Ἄδανα, Ντέρσιµ…).