Ἀρκετές φορές ἔχουμε θίξει τό ζήτημα τῆς μειονοτικῆς δημοσιογραφίας (ἐντός πολλῶν εἰσαγωγικῶν) καί μέ δύο πρόσφατες ἀφορμές ἀναγκαζόμαστε νά ἐπανέλθουμε.
Τό θέμα μας δέν εἶναι μέ τίς ἀπόψεις πού ἐκφράζουν. Μπορεῖ νά εἶναι ἀνοιχτά φασιστικές καί ρατσιστικές, μπορεῖ καί νά κάνουν τούς δημοκράτες, αὐτό τό βλέπουμε ὡς δικαίωμά τους. Ὅμως τό νά ἔχουν τίς σχέσεις πού ὅλοι ξέρουμε μέ τόν παρακρατικό μηχανισμό τοῦ τουρκικοῦ Προξενείου καί νά διαδίδουν μέσα στήν μουσουλμανική κοινωνία ἕνα πνεῦμα ἀνθελληνικό καί ἀλυτρωτικό, αὐτό εἶναι κάτι πού καί τήν ἑλληνική Δικαιοσύνη θά μποροῦσε νά ἀπασχολήσει, στά πλαίσια τοῦ (κατάπτυστου) “ἀντιρατσιστικοῦ” νόμου κι ὄχι μόνο.

Read the rest of this entry…