Τι θα λέγατε αν ένας τηλεπωλητής με τσιριχτή φωνή και ύφος χιλίων πιθήκων σας ζάλιζε το κεφάλι να αγοράσετε κινέζικο αυτοκίνητο με επιχειρήματα επιπέδου Ζήκου από τη γνωστή ταινία; Την ίδια δουλειά κάνει, έχει τέσσερις ρόδες, δεν βρέχεσαι και μπορείς να κάνεις βόλτα τα κουτσούβελα χωρίς να σε απασχολούν επουσιώδεις λεπτομέρειες, όπως τα δύο αστέρια στα crash tests- εξάλλου δεν το αγοράζεις για να τρακάρεις. Κρίνοντας από το πόσα κυκλοφορούν στους δρόμους, μάλλον η προσπάθεια θα εστέφετο από παταγώδη αποτυχία.
Αν νομίζετε ότι τα παραπάνω δεν έχουν σχέση με την υπερπροσπάθεια έτερου τηλεπωλητή και γνωστών χρυσοπληρωμένων τηλεπαπαγάλων, να πείσουν την καθημαγμένη ελληνική κοινωνία για την ανάγκη να χρησιμοποιεί άφοβα γενόσημα οποιασδήποτε προέλευσης για να μειώσει τη φαρμακευτική δαπάνη, χωρίς καμμία δήθεν επίπτωση στην ποιότητα, αξίζει η υπενθύμιση ορισμένων στοιχείων.

1. Τα γενόσημα φάρμακα είναι ουσιωδώς όμοια, αλλά όχι ίδια με τα πρωτότυπα. Μπορούν σύμφωνα με το νόμο να έχουν ±25% απόκλιση από το πρωτότυπο. Ένα φάρμακο έχει συγκεκριμένο θεραπευτικό εύρος, πάνω από το οποίο προκαλεί παρενέργειες και κάτω από το οποίο δεν έχει αποτέλεσμα. Πιο λιανά: δύο ασθενείς με έμφραγμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο που παίρνουν δύο διαφορετικά γενόσημα για να μην πήζει το αίμα τους, μπορεί το ένα να βρίσκεται στο 80% και το άλλο στο 125% της δραστικότητας του πρωτότυπου, οπότε να διαφέρουν μεταξύ τους κατά 50% περίπου. Σε απλά ελληνικά, ο μεν ένας μπορεί να μη προστατεύεται και ο άλλος να είναι επίφοβος για σοβαρές παρενέργειες (αιμορραγίες).

2. Για να κυκλοφορήσει ένα πρωτότυπο φάρμακο ακολουθείται μια αυστηρότατη, χρονοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία με άπειρες προκλινικές, περιβαλλοντικές και κλινικές (4 φάσεων) μελέτες, με αποτέλεσμα από τα πολλές χιλιάδες ή εκατομμύρια μόρια που μελετώνται αρχικά να καταλήγει να βγαίνει ένα φάρμακο. Τα γενόσημα εγκρίνονται με -χαμηλής ποιότητας- μελέτες βιοϊσοδυναμίας σε καμιά 25αριά υγιείς ανθρώπους, χωρίς να μελετώνται καθόλου τα ενέσιμα και τα τοπικά χορηγούμενα κολλύρια, σταγόνες κλπ.
3. Τα διαφορετικά από το πρωτότυπο έκδοχα που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή ενός γενόσημου, μπορεί να μεταβάλουν τη σταθερότητα και τη διατηρησιμότητα του φαρμάκου στο χρόνο, ενώ μπορεί να ευθύνονται για άλλου είδους ανεπιθύμητες ενέρ-γειες από το πρωτότυπο (αλλεργίες, αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα κλπ).
4. Υποτίθεται ότι τα γενόσημα χορηγούνται με γνώμονα τη μείωση της δαπάνης (μολονότι ολόκληρη η φαρμακευτική δαπάνη αποτελεί λιγότερο από το 15% του συνολικού κόστους της υγείας). Πώς μπορεί όμως να εκτιμηθεί το κόστος της θεραπευτικής αποτυχίας (απορρύθμιση πίεσης, σακχάρου, χοληστερίνης, επιληπτικών κρίσεων, προσβολή από καρδιακό ή εγκεφα-λικό επεισόδιο κλπ) από την αλλαγή των πρωτότυπων φαρμάκων με γενόσημα, τόσο σε επίπεδο Συστήματος Υγείας όσο και ατομικής και οικογενειακής επιβάρυνσης;
5. Τα μεγάλα ποσοστά χρήσης που αναφέρονται σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι «πλασματικά», υπό την έννοια ότι στη Γερμανία για παράδειγμα τα πρωτότυπα φάρμακα που χάνουν την πατέντα τους λογίζονται σαν γενόσημα.
6. Μόνο ως ανέκδοτο μπορεί να αντιμετωπιστεί η σύγκριση των διαδικασιών ελέγχου που περνάει για να κυκλοφορήσει ένα γενόσημο από τον FDA ή τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων, με τους φημισμένους μηχανισμούς ελέγχου του προτεκτοράτου. Ενδεικτικό παράδειγμα: στη Γερμανία κυκλο-φορούν καμιά 20αρια γενόσημες ομεπραζόλες (Losec) ενώ στην Ελλάδα καμιά 100στη!!! Γιατί οι υπόλοιπες 80 δεν ενδιαφέρονται να πουλήσουν στα πολλά εκατομμύρια οικονομικά εύρωστων ευρωπαίων και απευθύνονται μόνο στους ιθαγενείς; Μήπως οι προδιαγραφές τους είναι τέτοιες που εκεί θα τους βάζαν φυλακή;
7. Γενόσημα φάρμακα συνταγογρα-φούνται ανέκαθεν κατά κόρον και στην πατρίδα μας, από σοβαρές, επώνυμες με παραγωγική δραστηριότητα ελληνικές εταιρείες με διεύθυνση και τηλέφωνο, οι οποίες πιθανότατα δεν θα αντέξουν τις τελευταίες μειώσεις τιμών και θα κλείσουν, αντίθετα με τις μεγάλες πολυεθνικές (λέγε με και TEVA ή MYLAN) με τζίρους δισεκατομμυρίων, για τις οποίες γίνεται πιθανότατα και όλη η φασαρία.
8. Τελευταία, αλλά καθόλου μικρό-τερης σημασίας, έτερη παγκόσμια πρωτοτυπία του κρατιδίου: προκει-μένου να κατευνάσει τις αντιδράσεις από την πτώση της τεράστιας κερδοφορίας της τελευταίας 30ετίας, ο νόμος επιβάλλει πλέον στο γιατρό να συνταγογραφεί αποκλειστικά και μόνο δραστική ουσία και επιτρέπει στον φαρμακοποιό να δίνει όποιο γενόσημο θέλει (με τι κριτήριο άραγε;), χωρίς παράλληλα όμως να αναλαμβάνει και τις ευθύνες της όποιας θεραπευτικής αποτυχίας προκύψει. Και δεν είναι λίγες οι αποτυχίες, αν κρίνουμε από στατιστικά στοιχεία χωρών με προηγμένα Συστήματα Υγείας, καθώς λόγου χάριν στην Ουαλία και στην Αγγλία 1100 θάνατοι σ’ ένα εξάμηνο συσχετίστηκαν με φαρμακευτικό λάθος.
Αν παρόλα αυτά δεν έχετε πειστεί να αγοράσετε κινέζικα αυτοκίνητα, είστε εμπαθείς, ρατσιστές, ομοφοβικοί, αντισημίτες, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και λοιπές ακροαριστερές δυνάμεις που ζηλεύουν την ομορφιά, τις ικανότητες, την αξιοσύνη και τη γυναίκα του Αδώνιδος.
Καλού κακού πάντως, όταν έρθει εκείνη η ώρα, σκεφτείτε (γιατί δεν πρόκειται να σας το πει κανείς δημοσίως) τι θα έδινε ο ίδιος ο μπουμπούκος, ή ο Αντωνάκης, ή ο 2 σε 1 Βαγγελάκης, ή η κ. Όλγα, ή ο κ. Μπάμπης, ή όλοι αυτοί που εξακολουθούν να μαυρίζουν τις ζωές μας, στα παιδιά τους, στη μάνα τους ή στον πατέρα τους, όταν χρειαστεί να πάρουνε κάποια σοβαρή θεραπεία; Για να μην έχετε την τύχη του ασθενή του ανέκδοτου:
Χειρουργός: Δώσε αναισθησία.
Αναισθησιολόγος: Original
ή γενόσημη;
Χειρουργός: Γενόσημη, γενόση- μη. Ας όψεται η κρίση…
Αναισθησιολόγος: Νάνι νάνι νάααααανιιιιιιι, κι όπου το πονεί να γιάαααανειιιιιιιι…..
Καλά Χριστούγεννα.

Δ.Ν.